Makalede Bahtiyar Vahabzade’nin ana dili olan Azerbaycan Türkçesine olan düşkünlüğü,
ana dilinin bir halkın tarihî kimliğini muhafaza etmedeki rolü hakkında fikirleri ele alınmıştır.
1986’da Sovyetler Birliği Komünist Partisi’nin Azerbaycan’da eğitimi tamamen Rusçaya
çevirme teşebbüsü karşısında, Bahtiyar Vahabzade’nin neredeyse tek başına, bütün tehlikeleri
göze alarak gösterdiği tepki ve bu teşebbüsü engellemesi açıklanmıştır.
Her cür [çeşit] beḫtiyarlığa layiġ olan ulu bir ḫalġ Beḫtiyarını itirdi.
Azerbaycanlıların, dünya türklerinin beḫtiyarlığını hamıdan [herkesten] çoḫ o isteyirdi.
Ömrünü şam [mum] kimi eridirdi, Nazim Hikmetin “Sen yanmasan, men yanmasam,
o yanmasa, Néce çıḫar ġaranlıġlar aydınlığa?” çağırışına ġoşulub insanları él [millet,
vatan] yolunda oda, alova atılmağa sesleyirdi. “Yaşamaġ yanmaġdır, yanasan gerek”
– déyirdi.