Nasimi təkcə maddi varlıqları – kainatdakı bütün cismləri və dünyanı deyil, İnsanın daxilindəki mənəvi amilləri də puhi – əbədi aləm kimi məhz bəşər oğlunun timsalında mənalandırırdı:
Surətə baxü mənini surət içində tam kim,
Cism ilə çan mənəm, vəli cism ilə cana sığmazam.
Yani suratə bax və mənanı (iç görünüşü) tanı, çünki çism ilə – bütün aləm uilə can mənəm, o səbəbdən də cılız bədənə – cismə və cana sığmaram.